Sergi: 24 Mayıs - 16 Haziran 2013
Açılış: 24 Mayıs 2013 / 19:00 - 22:00
GaleriBu
Şahkulu Mah. Serdar-ı Ekrem Sok. No:11 Galata/Beyoğlu
ÇİÇEK BÖCEK SERGİSİ
İşlerimde ikircikli bir duygu, durum yaratmak önemli benim için. Çirkin fakat çekici, korkunç ama güzel, ilginç ve de rahatsız edici olanı aktarmak önemli. Bu kararsızlık halini izleyicinin yapıtla iletişime geçmesi için bir fırsat olarak görüyorum. İkiliklerin arafında bolca soru sorabilir izleyici.
Biyolojik çeşitliliğe olan ilgim ve tabi ki alanın akıl almaz zenginliği, bu kararsızlık halini ararken önemli bir zemin ve kaynak oluşturdu benim için. Güzel, iyi, hoş çağrışımları olan bitki alemiyle, çoğunlukla tiksinti ve kaçınma duygusu uyandıran böcek ailesinin ortak yavrularını tasarlama fikri, bu en genel haliyle bile iyi işleyen bir formül oldu. Tabi böcekten kastımın sadece insecta sınıfı değil, dildeki gündelik kullanımın kapsadığı şekliyle arthropoda (eklembacaklılar) olduğunu belirtmeliyim. Kısaca Türkçe’deki bir ikilemeyle söylersek “çiçek böcek”ten oluşmakta sergi.
Zihnimizce, hissettirdikleri duygular sebebiyle birbirinden tamamen farklı kodlanmış olan fakat gerçekte sürekli yan yana, iç içe, karşılıklı fayda sağlayarak yaşayan iki büyük grubun evliliği var sergide. Çiçek ve böceklerin “gerçek” ortak yaşamı ve “hayali” yavrularının hikayesi. Bu iki ucun kavramsal gerilimi, doğan yavruların bedeninde tekrar ve artarak ortaya çıkıyor. Oysa doğada var olmayan, yüklediğimiz anlamların doğurduğu bir gerilim bu. Bir tür yanlış anlamanın sonucu diyebiliriz. Bizim için bal yapmakla görevli sandığımız arının, çiçeğin gözünde polen taşıyıcısı olması gibi.
Tabi ki insanın bu kibirli hezeyanları doğanın sorunu değil, o atfettiğimiz anlamları umursamadan devinimine devam etmekte. Bu sergide de aynı şekilde davranıyor.
Açılış: 24 Mayıs 2013 / 19:00 - 22:00
GaleriBu
Şahkulu Mah. Serdar-ı Ekrem Sok. No:11 Galata/Beyoğlu
ÇİÇEK BÖCEK SERGİSİ
İşlerimde ikircikli bir duygu, durum yaratmak önemli benim için. Çirkin fakat çekici, korkunç ama güzel, ilginç ve de rahatsız edici olanı aktarmak önemli. Bu kararsızlık halini izleyicinin yapıtla iletişime geçmesi için bir fırsat olarak görüyorum. İkiliklerin arafında bolca soru sorabilir izleyici.
Biyolojik çeşitliliğe olan ilgim ve tabi ki alanın akıl almaz zenginliği, bu kararsızlık halini ararken önemli bir zemin ve kaynak oluşturdu benim için. Güzel, iyi, hoş çağrışımları olan bitki alemiyle, çoğunlukla tiksinti ve kaçınma duygusu uyandıran böcek ailesinin ortak yavrularını tasarlama fikri, bu en genel haliyle bile iyi işleyen bir formül oldu. Tabi böcekten kastımın sadece insecta sınıfı değil, dildeki gündelik kullanımın kapsadığı şekliyle arthropoda (eklembacaklılar) olduğunu belirtmeliyim. Kısaca Türkçe’deki bir ikilemeyle söylersek “çiçek böcek”ten oluşmakta sergi.
Zihnimizce, hissettirdikleri duygular sebebiyle birbirinden tamamen farklı kodlanmış olan fakat gerçekte sürekli yan yana, iç içe, karşılıklı fayda sağlayarak yaşayan iki büyük grubun evliliği var sergide. Çiçek ve böceklerin “gerçek” ortak yaşamı ve “hayali” yavrularının hikayesi. Bu iki ucun kavramsal gerilimi, doğan yavruların bedeninde tekrar ve artarak ortaya çıkıyor. Oysa doğada var olmayan, yüklediğimiz anlamların doğurduğu bir gerilim bu. Bir tür yanlış anlamanın sonucu diyebiliriz. Bizim için bal yapmakla görevli sandığımız arının, çiçeğin gözünde polen taşıyıcısı olması gibi.
Tabi ki insanın bu kibirli hezeyanları doğanın sorunu değil, o atfettiğimiz anlamları umursamadan devinimine devam etmekte. Bu sergide de aynı şekilde davranıyor.
